inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.620):

Moeder Aarde

Geopende handen verwelkomen
al het groen en gevleugelde der aarde
lichtvoetige lijven bewegen zich
soms traag, soms iets versnellend naar een thuis
in haar beginsel begint hun bestaan

Iedere ademtocht begeleidt ons
door het wonder van de natuur geschonken
eeuwen geleden gaf zij al kleurrijk
haar schoonheid aan ons, puur en ongerept
zonder schroom omhelste zij het leven

Ik kijk omhoog en ruik, proef en voel dat,
wat zij in haar onschuld liefdevol wilde
geven, niet langer gedeeld kan worden,
gespleten door scheuren in haar lichaam
verlaat zij haar leven, even aarzelt zij
kijkt niet om, haar kracht heeft zij verloren

Schrijver: metha, 8 mei 2004


Geplaatst in de categorie: moederdag

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.877

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)