ik ben geen God
seconden tikten weg
ik volgde en opende
stapte drempelloos
een universum in met
mij als nieuw begin
in omzien zag ik heden
tot verleden tuimelen
structuur in entropie
herinnering vertraagde
tot totale empathie
geen adem om geluid
te dragen, geen vragen
want het weten is er al
vergezicht mist afstand
in mijn hand is het heelal
ik ben geen God maar
heb nu de tijd verslagen
ook in mythen en in sagen laat
de menselijke geest zich door
lijfelijkheid niet meer vertragen
Geplaatst in de categorie: lichaam