Wintermaan
Door boze dromen uit mijn bed verdreven
Vlucht ik de keuken in en maak gehaast
Een beker warme melk gereed, verbaasd
Bemerk ik dat mijn hart en handen beven
Vergeten beelden kwamen weer tot leven
Maar als de oude vrees is uitgeraasd
Veeg ik de ramen schoon die licht bewaasd
Een prachtig uitzicht op de Linge geven
Ik zie een nacht te mooi om te beschrijven
De maan begiet het water met haar licht
Waar diep in slaap elf witte ganzen drijven
De twaalfde waakt, houdt alles in het zicht
Wie houdt zijn ogen 's nachts op mij gericht
In dromen die bij daglicht niet beklijven
Geplaatst in de categorie: emoties