je transformeerde liefde

wij waren al
toen tijd nog naar zijn
kinderschoenen zocht
heden met verleden vocht
herinnering geen ruimte had
en niemend iets vermoedde
van een gangbaar pad

we deelden met elkaar
het bloeien van de bloemen
vrijden zonder afscheidszoenen
geschapen als een paar
tot ik je uit het oog verloor
ik wist en voelde je
in het vliegen zonder spoor

je transformeerde liefde
over eeuwen heen
de lading vonkte toen
je weer verscheen
mijn vingers brandden
op je huid, de hemel
kierde en de tijd ging uit

we praten zonder
echt intiem te raken
wisten hoe we elkaar
zouden smaken uit
de overlevering, hoe teder
ik ook bij je binnenging
het is nog steeds herinnering

Schrijver: wil melker, 18 mei 2004

wlmelkerziggo.nl

liefde tijd eeuwig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 843