Hemelvaart

De hemelse lichtboei
bronst de blanke stralen,
bleekt de stille straten,
bakt de dakpannen zwart.

Bergen stapelen zich op,
de wind slijpt de toppen
scherp in snerpend wit,
de dalen dwalend en donker.

Ik eet mezelf leeg
met vezels en draden.
Een gevlochten gevecht,
dronken en vleugellam.

Kolkend en wentelwiekend
strooien woorden in het rond.
Satellieten suizen signalen,
aards gevecht tegen de dood.

Ik draai en tol om mijn as,
ik stijg op en wervel
punten zonder wederkeer,
zonde spat van mijn huid.

Schrijver: Anton van Amerongen, 21 mei 2004

infodepriman.nl

Biografie van deze schrijver

individu

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 484