inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.787):

je bent van glas

je bent van glas
mijn hoekigheid
wordt ronder als ik
in je spiegelen mag

je kaatst in lijnen
die geen einde kennen
mijn handen warm ik
aan jouw oppervlak

ik zoek naar je begin
een naad, een draad
die ik kan volgen
open maar, ik wil erin

versmelten met jouw beeld
je transparantie proeven
maar je bent gaaf, geen
barst of kleine groeven

wanhopig is mijn smeken
ik zal je moeten breken
in scherven zul je sterven
niemand zal je liefde erven

Schrijver: wil melker, 30 mei 2004


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 489

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)