inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.810):

Geboortegrond

Het roodpannen dak onder de eik
glimt nog immer in het late lentelicht
de klinkerstraat heeft zich verdicht
tot stil asfalt zonder een spoortje slijk

Naar de dodenakker trekt nog altijd
een trieste stoet. Geen statig blok van
ratelende mannenhakken. Geen span
paarden waar men nu haastig rijdt

Eens per uur stokte een trage lijnbus
het spel van kinderen uit de buurt
de halte met vreemde dame werd begluurd

Het alles mocht niet langer zijn en dus
mis ik het klaterend geratel ondertussen
van paard en wagen met schuimende melk in bussen.

Schrijver: kees keizer, 1 juni 2004


Geplaatst in de categorie: tijd

2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 513

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)