Waar licht niets meer aanraakt
De avond tekent een gezicht
met de rode gloed die blijft
vragen
naar de ogen die
het licht doven
omdat ze
niet meer wachten
op de maan
die al zijn schaduwen met
een
eindeloze
eenzaamheid aan
sterren
bedekt
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid
blijven 2.0 met 3 stemmen 
308
308
Geef je reactie op deze inzending: