inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.865):

Engel

Kwetsbaar getroffen met een pijnlijke schoonheid
valt ze voor mijn voeten neer. Ik durf niet te kijken,
draal wat heen en weer. Toch is de reflectie te hard
om niet te zien te dromen.

Ik stotter nog voor ik spreek, geen fluister rekt
mijn gedachten en val machteloos in stilte neer.

Toch is er iets dat raakt, de mysterie in haar ogen,
de kleur van emotie, lange haren die als een waterval
rond haar gezicht draperen. Ik zwijg.

Woorden zijn overbodig.

Schrijver: Edwin van Rossen, 9 juni 2004


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 912

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
corinne
Datum:
21 juni 2004
Email:
witchmistralhotmail.com
Ademloos heb ik dit gelezen. Heb je dit beschreven, geschreven en in een paar woorden dit samengebracht.. Dit is een woordenval die zoveel kracht geeft. Dank je voor het delen hier.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)