Slavin van de nacht
Duizend doden sterven
wanneer verleden verlamt
bij het zachte ochtendgloren
lijkt zelfs toekomst verkrampt
onbegrensd over grenzen
gaat alles wat ademt voorbij
niets is vast te houden
langzaam sterft er iets in mij
oneindig is een utopie
eindig de geest van de tijd
geen speling voor de dood
ooit wentel ik in waarheid
Geplaatst in de categorie: filosofie