Argus Panoptus
Simmers is de blauwe man
master fan it griene fjild
de winter dreau him yn de stâl
alle jûnen rint er hinne dan,
en fynt plak yn it bynt
de frou dêr’t er fan hâldt
is him troch wat sy wit ûnttein
nin niich mear mei de kroan
gâns nachten bliuwe kâld
troch de griene dream fan hún
at de sinne dagen twingt
draait er by en set útein
mei hûndert grutte eagen
doart er it jitris freegjen
wol sy it mei him weage
hy balt it út; EKKOH, EKKOH!
mar sy trêdet om him hinne
op syn slûchslim paradearjen
lûk hjir fearren út it libben ,
hear fan hûs en hiem.
Argus Panoptus
‘s Zomers is de blauwe man
meester van het groene veld
de winter dreef hem in de stal
en iedere avond meldt hij zich dan,
voor een plaats in het gebint
de vrouw waar hij van houdt
is hem ontstegen door wat zij weet
geen nijg meer met de kroon
vele nachten blijven koud
door de groene droom van hoon
als de zon de dagen dwingt
draait hij bij en begint
met honderd grote ogen
durft hij haar opnieuw te vragen
of zij het met hem wil wagen
hij schreeuwt het uit; EKKOH, EKKOH!
maar zij aarzelt naar haar aard
op zijn parmantig paraderen
trek hier veren uit het leven ,
heer van huis en haard.
Geplaatst in de categorie: psychologie