De buik
Hier is het vooronder
de plek van het kleine bewegen
het snakken naar ruimte en lucht
met jouw ogen op mijn hielen
heb ik de vracht gelost,
de vingers zochten kieren van het luik
je stierf soms nachtenlang en
ik zong iedere avond weer dat lied
de klanken liggen in mijn
vlees verstorven zeg je
zwijg maar de tekens bedriegen niet
verleg je hoofd opnieuw in mijn
ronding ik zie een streepje licht
Geplaatst in de categorie: liefde