Glimlachend verdriet
Ik wandel op het zandpad
van marmeren steen naar steen
sommige teksten raken
gaan écht door merg en been
vooral de kindergrafjes
met beertjes her en der
laten geloof wankelen
vertrouwen is dan ver
rustig loop ik naar het graf
richting het houten kruis
vogels vliegen met mij mee
naar jouw laatste aardse thuis
tussen bloemen en het groen
kijk ik om mij heen en geniet
denk nog even terug aan toen
en straal glimlachend verdriet
Geplaatst in de categorie: emoties