inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.978):

je rust is magisch

ik zag je onbelast
verrekend je verleden
een stil verdriet
om wat je achter liet

vliegen zou je moeten
als een vogel vrij
gebonden ben je
voor een deel aan mij

pijn legt vrijheid
zwaar aan banden
spijtig geef ik
jou mijn handen

ik kan er niets
mee doen
niet eens een zoen
op beide wangen

je rust is magisch
lief je stilte
je warmte voelbaar
na die jaren kilte

je hart is ruim
nog onbewoond
kijken naar jouw ruimte
is heel ongewoon

ik nam misschien
te snel een deel van jou
je zult nog moeten groeien in
je rol als onafhankelijke vrouw

het doet me pijn
als jij zo worstelt
ik wil dat niet, niet meer
neem je vrijheid liever weer

ik zeg het makkelijk
maar bloeden doet mijn hart
jij bent iets heel aparts
voor mij, van binnen

Schrijver: wil melker, 24 juni 2004


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 645

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)