Netgedichten

netgedicht (nr. 5.042):

Nieuwe deur

Ik was op zoek in een deel van mijn leven,
Maar ik heb nooit geweten wat ik zocht.
Bijna had ik mijn ziel aan de duivel verkocht,
Maar die wou me er te weinig voor geven.

En nu ben ik hier bij jou,
M’n grote liefde, m’n vrouw.
Jij gaf mijn leven weer kleur,
Je opende een nieuwe deur.

En ik ontving wat ik nooit heb gekregen,
Ik aanschouwde de liefde, écht en puur:
Het zette mijn eenzame hart plots in vuur,
Een hart dat al veel te lang heeft gezwegen.

En er was geen plaats meer voor ellende,
Er was geen plek meer voor oude pijn.
Je ogen vertelden me dat het zó moest zijn,
Dat er een wereld was die ik niet kende.

Maar dat ik er geen vreemde zou zijn,
Dat ik er nooit meer kan verdwalen,
Dat ik er alle goeds uit zou kunnen halen,
Uit dat nieuwe land van honing en wijn.

En nu ben ik daar met jou,
Mijn grote liefde, m’n vrouw.
Ik kijk je aan voor een tel …
Jij mijn lief … dank je wel.