Netgedichten

netgedicht (nr. 5.050):

Nacht

De ochtend keerde alles, bloedsomloop
En haperingen maakten rechtsomkeert
De binnenzijde van mijn kussensloop
Was ook geheel naar buiten toe gekeert

Geluiden klonken anders, het getal
Was niet meer logisch en de mijmerij
Verlichtte elk bereik van het heelal
De waarheid werd gewoon een schilderij

Ik werd verdwaasd gewekt als nooit tevoor
Door golven van genot, door dromerij
En elke zekerheid was uit verband

Ineens besefte ik de metafoor
De slaap is dwaling, trotse dweperij
Nooit eerder werd ik wakker met verstand