Netgedichten

netgedicht (nr. 5.060):

Hersenherfst

Van de vallende bladeren
kan ik nog veel leren:
je gewoon laten gaan, niets kan je nu nog deren

de wind bepaalt de plaats waar je terechtkomt
laat je meevoeren,
maar laat niemand je de mond snoeren

zing mee met de wind
dwarrel met de bladeren

willen
kunnen
durven

weten
ervaren
zijn

adem het leven
versla de dood

ervaar het voor heel even
biedt de pijn het hoofd

gevallen bladeren verdorren
de wind luwt

niets kan mij nu nog porren
het is mijn leven dat zich van mij afduwt.