bloemen op het kerkhof

de wind lag stil in lauwe lucht
terwijl ik kuierde naar jouw
gesloten graf

ik rook de geur van rozen nog
die ik had neergelegd
in 't dunne twijgenhout

een bloeipartij
waarvan ik dacht
de vlinders vliegen lang genoeg

wie zou me storen daar
waar de verwarmde bloem
zo roerloos lag op jouw gezicht

de schemering bedroog
de avond viel bedreigend neer
en brak de mens in mij

Schrijver: michris, 5 juli 2004

michrishotmail.com

verwarring

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 381