inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.090):

ik kan sterren roven

moet ik nu
de kansen grijpen
met nova's naar
de zon gaan smijten
de maan verdampen
in mijn laatst kwartier

ik kan sterren roven
hun koude schittering
zonder scrupules doven
ik heb ze binnen
handbereik in de mij
nog toegemeten tijd

zal ik religies af gaan tuigen
tot de sluiers openwuiven
en de waarheid zichtbaar is
van hun leugens over duisternis
ze slaan aan eigen kruizen door
het slechten van hun heilige huizen

of gaat wijsheid triomferen
de kans het nog eens te proberen
is een laatste mogelijkheid
door mijn dienstbaarheid te tonen
aan Hem die weet en mij in het
hiernamaals hopelijk niet vergeet

Schrijver: wil melker, 9 juli 2004


Geplaatst in de categorie: heelal

4.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.311

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)