we schetsten stukjes leven
ik heb je kleuren
van het doek geschrapt
de jaren laag voor laag
behoedzaam weg gekrast
maar voelde hoe je pijn
me in de vingers sneed
ik weet nog hoe je was
heb je altijd kunnen dromen
zag je weer tevoorschijn komen
in de speelse lijnen van je jeugd
met ogen altijd stralend
blikken vonkend van verhalen
we schetsten stukjes leven
mengden onze kleur door het
pigment van liefde mee te geven
toch verdonkerde het licht
hadden we steeds minder
zicht op de tekening van morgen
we schaduwden de zorgen
schilderden de zon te waterig
werden te vaak katerig
verloren ons in grijze tinten
de verf is op, het doek is klaar
wij zijn herkenbaar voor elkaar
Geplaatst in de categorie: schilderkunst