moeras
natuurlijk ben ik bang
voor schaduw achter bomen
het zuchten van de wind
de geur van het moeras
ik ben hier al te lang
alleen met sombere dromen
waar ik ook als kind
voortdurend bang voor was
natuurlijk heb ik angst
voor wat er nog moet komen
en wat ik hier nog vind
of nooit vinden zal
maar wellicht ben ik het bangst
voor tranen die niet stromen
verdriet dat jou verslindt
het gat waarin ik val
natuurlijk ben ik bang
voor honderdduizend vragen
het vluchten van mijn geest
de kleur van stollend bloed
de nachten duren lang
vreten aan mijn dagen
ik vrees ze nog het meest
als sluimerende gloed
natuurlijk heb ik angst
voor wat ik heb vergeten
en wat ik nóg vergeet
of nooit vergeten kan
maar wellicht ben ik het bangst
voor wanen en geweten
de dood die einde heet
en bezit zal nemen van
Geplaatst in de categorie: psychologie
Bedankt om te mogen meevoelen in deze rijke waterval van tere beelden. Ook de extra witregel is goed geslaagd.
Ik geniet van het rijmschema.