inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.121):

Venus en Sedna

Ver achter het grijsgrauwe regengordijn
zie ik in een flits mijn toekomstig verleden
beelden surfen kopschuimend naar het heden
waar wolken golven raken bij de waterlijn

herinneringen stromen langs vreugde en pijn
over gelopen paden, ooit betreden
werden hoge golven nooit vermeden
prachtige foto’s op papier beelden mijn zijn

lachende ogen stralen langs warm zand
richting woeste duinen en de zeedijk
omvat mijn blik dit prachtige stuk land

terwijl ik over het lager gelegen pad kijk
neem ik wat fijne korreltjes in mijn hand
voel mij even Venus en Sedna tegelijk

Schrijver: metha, 13 juli 2004


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 747

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)