de wind zong het blauw
ooit was je vrij
ik kende nog niemand
je vloog zonder binding, ik
aarde een zoekplaats voor mij
in steden schiep tijd
ruis van de mensen
hun ziel en de lijven
gestapeld in hoge verblijven
de wind zong het blauw van
de hemel, je wolkte in dromen
een einder voorbij, bleef
tijden onvindbaar voor mij
ik voelde je adem versnellen
voorspelde je vluchten en
dook in herkenbare luchten
we pasten nog zonder verstellen
kom in mij wonen, je
lichaam geaard, maak je vrij
uit je dromen, onze zielen
vliegen al eeuwen gepaard
Geplaatst in de categorie: liefde