inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.149):

Een berg te veel

Het dal kijkt hem vragend aan

want de finish

zwijgt.

Afstappen is een woord

gekleurd met de tijdloze schaamte

die doet vluchten naar een uitgang waar niets meer wacht.

Doorgaan is geloven en lijden

want de zon

brandt elke schaduw op de tijd die overblijft.

En de top is

een vloek die

niet rust

voor hem, de knecht die zwoegt

en dorstig beseft dat

alleen het water

op hem wacht

als hij

zijn fiets mag verlaten en

weet dat hij

naamloos

deze kruisiging

gauw zal willen vergeten.

Schrijver: proficiens, 18 juli 2004


Geplaatst in de categorie: sport

1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.383

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)