inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.177):

Schimmenspel

In mist en achter een waas gezicht
schemeren slaapschaduwen
waar blauwe wilgen de wacht houden
langs de oever van de avond.

Langzaam rolt een dromerige stilte haar deken
over het bedroefde woud. Tezamen
met een koele wind
rilt ze in de nevel van het dal.

Een zwarte vogel tuurt
in de diepte van de nacht, verscherpt
zijn blik. Een eenzame ster licht even op.

Druppels doorschijnen een bleke maan.

Het is even eeuwen ouder
doch schimmen komen en gaan.

Schrijver: Edwin van Rossen, 22 juli 2004


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 632

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)