inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.203):

dreven op de schaduw

in je ogen zag ik hoe
gedachten dwaalden
in het niemandsland
zonder gids op nooit
betreden paden, geen
namen bij de hand

we dreven zonder zicht
op de schaduw van
het licht dat in de oude
wereld was gebleven
zelfs woorden hadden
hun betekenis vergeten

er was geen angst
het vreemde bleek
vertrouwd in het ervaren
ontmoetten ander paren
regen ons tot snoer
omcirkelden de tijd

voelden ons bevrijd
konden verder kijken
dan de eeuwigheid
raakten goddelijke elementen
keken zonder heimwee terug
op onze aardse sedimenten

Schrijver: wil melker, 26 juli 2004


Geplaatst in de categorie: vrijheid

2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 420

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)