inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.207):

Wiskundig wissen ....

Lachend kijkt zij over de rand
van haar glas, ja, verdomd
het is een cirkel, kijk maar,
rond, begin noch einde

een verdwaalde traan veegt
ze weg uit haar ooghoek
voor dat hij de kans krijgt
zich te vermenigvuldigen

weer neemt zij een slok
bekijkt plots alle hoeken,
rechts van haar, aan vier
kanten ziet zij zichzelf

spiegeltegels, nog ongebroken
tonen haar ogen, waar de
zeskantige sterretjes versluierd
worden door een glazige blik

haar gedachten omvatten
de driehoek, een laatste slok
laat zij cirkelen in haar mond
bah, wat is dat spul smerig

met een klap zet zij het glas neer
probeert langzaam op te staan
maar het lukt niet, haar benen
zitten in de weg en ze zakt terug

kijkt nogmaals om zich heen
en denkt ineens heel helder
ach, wiskunde was nooit mijn vak
de kunst om te wissen evenmin...

Schrijver: metha, 26 juli 2004


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 565

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)