inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.287):

verlangen

in het immense bed
blijf ik onrustig draaien
in het duister schemer jij
steeds door mijn gedachten

vol van verlangen steek ik
schuin twee armen in de lucht
naar de windstreek waar ik jouw
verre aanwezigheid vermoed

mijn ogen onbedwingbaar
scandeer ik langdurig jouw
naam, onhoorbaar, en maak me
wijs dat jij dat kunt verstaan

en gespannen luister ik of een
wederroep met de noordenwind
komt meegedreven
maar het blijft zo stil

ik denk aan jouw voor mij
soms hoopvolle woorden
maar ook met diepe spijt
aan die jou zo vaak verwondden

onvoorwaardelijk voor mij dat
wat jij niet kunt aanvaarden

Schrijver: eli stater, 7 augustus 2004


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 832

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)