Netgedichten

netgedicht (nr. 5.334):

op je naakte huid

ik wil het leer zijn
op je naakte huid
je ademen in poriën
voelen wat er in je schuilt

je koos voor zwart
het zachte roze-rood
verpakt in sensuele plooien
uitdagend maakte je me hard

ik ken je pijn
de drempels tot genieten
je opende ik stelde uit
tot alle gênes je verlieten

je kuste lust in
passioneel bewegen
ik hitste op gaf je geen rust
steeds kwamen we onszelf tegen

ik zag de hemel
in je ogen breken
jij bent de God die mij
mijn manzijn heeft gegeven