Dag verleden, dag ...
In de grootste kamer zit jij
mijn heden en mijn toekomst
Het verleden ijlt achteruit
en verliest haar grip op de tijd
Prachtige herinneringen
laten mijn ogen stralen
doorheen de mist
die woorden laten verdwijnen
klanken en kreten zien mij gaan
langs de kleinste kamers
waar verleden haar plek
zoekt en probeert te vinden
heel zacht loop ik langs mijn ik
vechtend tegen de wanhoop
kijk nog eenmaal achterom
en verdwijn in het niets...
Geplaatst in de categorie: afscheid