Heel even ... stop !
Zwaar vergrendeld
door het oog verduisterd
kent de opening
uitgang noch ingang
de breuk gegipst
ongenezen geheeld
scheurt bloedrood
nerven in tweëen
op een kiertje
net groot genoeg
voor een zachte zucht
laat liefde lopen
onbedekt hapert
het roestige beslag
zelfs de sleutel,
ooit soepel lopend,
past niet meer
aankomen mag
heel even,
raken en aanraken
maar stop,
nu even niet...
Geplaatst in de categorie: liefde