Netgedichten

netgedicht (nr. 5.433):

in golven wiegt je lach

nog zomert het
in golven wiegt je lach
je ogen stralen branding
jij bent de warme zee
die ik deze nazomer zag

je kleurt zon in
zomerbruin, haar oogst
is voelbaar op het zand
waait nog groen in
goudkleur langs het duin

het blauw loopt vol
met zachte herfsttinten
geel dat zongerijpt
een koele ode klinkt aan
eerdere volheid in bezinken

ik pluk nog niet
laat warmte rijpen
koester je schoonheid
ogen en de fine fleur van
drie seizoenen in begrijpen