nu ga ik je oogsten
ik ploeg en zaai
vind mijn draai
in het oogsten
met de zeis
ik maai met
korte streken
de strohalm is taai een
karwei van enkele weken
als het gewas
zijn bloemen heeft
is één zwaai genoeg omdat
het leven zich dan overgeeft
je lijkt verbaasd
als ik je nader
kijkt naar omhoog
en roept de Vader
je bent nog niet
volledig uitgebot
de groei is armetierig
het bestaan is niet plezierig
verwelkom me want
nu ga ik je oogsten en breng
je naar het laatste huis waar
we op het leven zullen proosten
Geplaatst in de categorie: overlijden