inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.517):

nu ga ik je oogsten

ik ploeg en zaai
vind mijn draai
in het oogsten
met de zeis

ik maai met
korte streken
de strohalm is taai een
karwei van enkele weken

als het gewas
zijn bloemen heeft
is één zwaai genoeg omdat
het leven zich dan overgeeft

je lijkt verbaasd
als ik je nader
kijkt naar omhoog
en roept de Vader

je bent nog niet
volledig uitgebot
de groei is armetierig
het bestaan is niet plezierig

verwelkom me want
nu ga ik je oogsten en breng
je naar het laatste huis waar
we op het leven zullen proosten

Schrijver: wil melker, 17 september 2004


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.196

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)