Netgedichten

netgedicht (nr. 5.558):

nog groener dan het was

ik zal mijn vingers
niet meer buigen en
haken aan wat leven geeft
die tijden zijn geweest

ik moet ze strekken
om de dood het grijpen
te beletten anders viert
de jager snel zijn feest

ik zie het gras nog
groener dan het was
struiken in hun vol ontluiken
terwijl mijn herfst ze moet sluiten

de dagen korten
maar er is meer licht in
nachten met een nieuw gezicht
om zo de kleine uren door te komen

naar een morgen vol met
dromen die ik wakend heb
beleefd wachtend op de zon die
mij nog steeds zijn warmte geeft