Netgedichten

netgedicht (nr. 5.590):

ik lila me in slaapgewaad

ik slaap met
rood en goud
de zon is al zo oud
maar ik ben jong en kan
haar licht niet missen

ik lila me in slaapgewaad
voordat ze me verlaat
en lamp de kleuren vast
in mijn boudoir ce coir
laat de nacht maar gissen

die zwart de randen
van satijn waarin mijn zijn
zich heftig weert omdat gevoel
zich graag naar buiten keert
op het vingerlichte toetsen

de ochtenden zijn wit in niet
geboren kleuren mijn lichaam
paniekt in zijn geuren alles is zo
wereldvreemd verweven omdat alleen in
goud en rood gedachten zijn geschreven