de moordkuil maakte
ik heb je gezocht
in mijn bestaan
de rechte muren
gaven me geen ruimte
ik voelde wel wat
liefde langs me gaan
een zachte streling
die ik zoeken moet
in kieren en in hoeken
die ik anders oversla
die veel gezichten kent
en mij ontwaken doet
de ogen had ik nooit
gezien wel het tasten van
vingers die mij raakten
die van mijn hart
de moordkuil maakte
waarin ik bijna stik
ik was verstrikt in
normen uit een tijd
die niet de mijne was
in woorden die te
vroeg gestorven zijn
hun pijn voel ik nu pas
Geplaatst in de categorie: welzijn
van de vele mooie gedichten die je maakte
is dit er een die er voor mij bovenuit steekt.
mijn compliment