Netgedichten

netgedicht (nr. 5.710):

de dood mijn honger krijgt

het stormt
maar binnenin
is het windstil

wolken stuiven
stervend door de lucht
gejaagd en zonder wil

het is de rust die
aan me vreet terwijl
ik buiten chaos weet

niets kan me meer beroeren
ik kan alleen het leven voeren
tot de dood mijn honger krijgt

en mij dan prijst in alles
wat er is gebeurd, ga liggen wind
je hebt nu lang genoeg gezeurd