in het grijsgroen van toen
ik teken slechts
met één gebaar
jij was het voor mij
dit afgelopen jaar
ik kende je woorden
voelde zonder zicht
je lachte me toe
in je eerste gedicht
ik ontdekte je ogen in
het grijsgroen van toen
er sprankelde lente
door iedere zoen
we zomerden zee
ruisten de branding
droomden elkaar
na iedere stranding
we herfstten in rijpen
verkleurden het groen
voelden de oogst van
ons diepste begrijpen
we winteren even om
leven kansen te geven
tot een volle ontplooiing
na een zachte ontdooiing
Geplaatst in de categorie: vrouwen