inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.185):

Koningsmantel

Mijn voeten hebben geen grond meer nodig
om verder te gaan of om sterk te staan
het gekozen pad maakt het overbodig
de verlaten wegen, de ontbladerde laan
ik ga ze zwijgzaam door de avondnevel
langs menig onttroonde achtergevel

Het bladgoud van mijn levensdagen
ligt versplinterd onder het bladtapijt
de koningsmantel is nu afgedragen
gesloopt de kathedraal van uitbundigheid
verdwaalde flarden van een morgenlied
ruisen door het dorre bamboeriet

Voorbij de oever gloort een morgen
dwars door de sluiers van veel later
en opgetild uit al mijn zorgen
draagt Hij mij weg over ’t spiegelend water.

Schrijver: kees keizer, 6 januari 2005


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.600

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
hebus
Datum:
6 januari 2005
Email:
herman.buysskynet.be
dit sonnet is werkelijk een hermelijnen mantel,
door een meester-kleermaker der 80-ers aangekleed! knap!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)