inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.265):

ik schuur tegen muren

ik schuur tegen muren
die ik zelf heb gebouwd
wil gaan vervellen
veilig vertrouwd weer herstellen

gaf jij mij de stenen die
tussen ons kwamen te staan
metselde ik aan de scheiding
lieten we elkaar zo maar gaan

het was ieder voor zich
vrijheid in ruimte en tijd
maar de warmte verdween
door gebrek aan intimiteit

vervellen is geen herstellen
nieuw is de huid
maar in muren zal ik
altijd jouw stenen nog tellen

Schrijver: wil melker, 17 januari 2005


Geplaatst in de categorie: partner

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.184

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)