Netgedichten

netgedicht (nr. 6.330):

Beweging

De beloften van vergeten dromen
pruttelen in afgelegen poelen
modder wil niet, kan ook nergens stromen
nadert snel het ademloze voelen

lege bleek geworden bellen ploffen
voor het laatst een teken van verwachting
hoge zandmotieven zien verstoffen
klaagt de zinnen aan tot doodsverachting

de beweging staat nu vast in stenen
golven, hard en star, verdicht bevroren
niemand kan aan woorden iets ontlenen
als ze aan de aardkorst toebehoren

sterke boren huilen overbodig
hebben nooit graniet kapot gekregen
tijd en beving zuchten, keihard nodig
om de grond te splitsen en bewegen

licht en warmte schijnen afgesloten
van de kleine ondergrondse daden
maar ze komen aan de oppervlakte
als verdwaalde eenzame nomaden

krachtig zoeken ze naar een behuizing
voor de toekomst, om te kunnen leven
vol vertrouwen een gezin te stichten
ook om hechte vriendschap weg te geven

uit dit nieuwe zijn groeit harde vrijheid
dansende beweging, hoge golven
bruine poelen bruisen op als bronnen
van vergeten vreugdevolle dromen

onbeperkt bewogen droommotieven
zoeken energetisch naar vervulling
worden zichtbaar achter horizonten
loochenstraffen elke blinde scepsis