een adem voor de dood
er was een adem
voor de dood in
terugtrekkende golven
ogen werden groot
toen de tweede vloed
zijn aanblik bood
er was geen kans
alleen maar weg
verdronken laatste woorden
leven heeft gegeven
behalve het water, zij ging
moorden zonder woorden
nu kabbelt zee op schone kusten
liggen golven lui te rusten
maar chaotisch zijn de wolken
zij keken naar de volken die
getroffen zijn verwaaien nog hun pijn
niets zal meer hetzelfde zijn
Geplaatst in de categorie: rampen