Netgedichten

netgedicht (nr. 6.433):

ik ben niet echt van steen

ik zie leven
in de bomen
hoor het fluisteren
in de mist

in de sneeuw
dansen mijn dromen
ik zwaai naar vorst in
een winters vergezicht

wat heb ik toch met stenen
die ik warm in mijn hand
geraapt zijn ze verdwenen
van waar ze zijn beland

ben ik uit rots gehouwen
leef ik in dat verband
mag men op mij bouwen of
heb ik dat in eigen hand

ze staan gestapeld om me heen
de symbolen uit mijn leven
toch voel ik me vaak alleen
want ik ben niet echt van steen