Netgedichten

netgedicht (nr. 6.470):

De holocaust. En wij?

Het wereldnieuws vertelt:
Colombia en Mexico zijn weggespoeld.
In India liggen de lijken
met hun gezicht in het slijk.
In Vietnam gutst de regen
ons machteloos.
Afrika staat uitgemergeld te vergaan
en bedelt zelfs niet meer
om een stuk brood.
De kleinste ramp:
een vliegtuig valt, alle
tweehonderd en zeventien dood.

Soms - bij mirakel! - overleeft
een enkeling de holocaust.
De stilte staat erbij, sprakeloos.
Daaronder drijft de vraag:
waarom - bij mirakel ? -
zijn miljoenen gecrepeerd?

Het helpt niet dat we het vragen.
Als we het antwoord kenden,
dachten we niet eens aan een vraag.
We stellen enkel vast dat leven
met geweld het leven overleeft.
Wie kan grijpt penseel en doek,
grijpt hamer en beitel,
grijpt de potentie van het woord.
Vooruit! Vandaag nog aan het werk!
Het universum wacht.
Geef het zijn kleur, zijn vorm.
Doordrenk het met zijn zin.

---------------------------------------------
(1996)