inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.586):

"Witte-Doek"-syndroom

Soms waan ik me in een film van Quentin Tarantino
zwart, cynisch als "Pulp Fiction"... zo
hard en vreemd, nét onwerkelijk genoeg
zoekend, tastend langs donkere straten,
mijn gevoel is van emoties verlaten;
ik beland in een onbekende louche kroeg.

Blikken doorboren mijn persoon
Ik hoor honend gelach,
niet wetend of het over mij gaat of
over zomaar iets; is het nacht of dag?
Gedachten die ik niet thuis kan brengen
mijn leed doen verlengen, ik hoor dof
de muziek die ik graag horen mag:
Jazz… de stem van Nina Simone

“My baby just cares for me…”
ik kijk met wazige blik rond
en zie dat er nog meer van die
stakkers als ik aanwezig zijn,
in gesprek, of alleen met een glas wijn

ik bestel voor mezelf een droge Martini
(’t is misschien een film van Federico Fellini)

Schrijver: Liesbeth Gielen, 27 februari 2005


Geplaatst in de categorie: film

3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.234

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
claire vanfleteren
Datum:
1 maart 2005
Email:
claire.vanfleterenskynet.be
Het is wondermooi uw gedicht, het mag gezegd worden. U bent zeer goed in het dichten.
Naam:
karin gielen
Datum:
1 maart 2005
Email:
Proficiat liesje, nog een en je hebt er 25! Ik bewaar ze en koester ze stuk voor stuk en wacht op meer.
Naam:
Cath
Datum:
28 februari 2005
Email:
Jeetje! Je 24ste gedicht is geplaatst. Super zeg, ga zo door! Deze is ook weer mooi en zo anders.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)