Tarwe

Het land lekte laveloos haar liefde
naar de sloten die onverzadigbaar
gulzig slordig dit genot, zo dierbaar
vermorsten. De zotte glimlach hief de
tederheid naar een verzakte plank
bedwelmd door handgewassen stank

Voorbij, te snel voorbij, gleed de lente
heldhaftige haver groette het gerst
dat weelderig opschietend het verst
in wasdom was gevorderd. Hij ventte
het ruwe tarwebrood langs elke deur
in een roes van bedwelmende tarwegeur.

Schrijver: kees keizer, 15 maart 2005

k.keizer1chello.nl

Biografie van deze schrijver

haver zot plank

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 10 stemmen 781