Netgedichten

netgedicht (nr. 6.719):

veren kleurrijk recht gebogen

ik zag de vogel
met vale veren
ook hij sprong op
in lenteachtig imponeren

deed niet ruw
zelfs elegant en wachtte
tot jeugd was uitgespeeld
danste solo aan de kant

mengde zich niet in de
strijd maar nam de tijd om
nieuwe passen te proberen
hield niet zo van imiteren

zij was uniek voor hem
in het andere pareren
haar blik was vliegensvlug
attent om hem te eren

samen zijn ze weggevlogen
veren kleurrijk recht gebogen
toen zij haar eerste takje bracht
en hij het komend nest al zag