inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.736):

een laagland zonder dijk

ik schep werelden
van pool tot evenaar
kies landen aan de stranden
met een goddelijk gebaar

soms laat ik woestijnen
verdwijnen in de regen
van een ogenblik, in even
lente ben ik al in mijn schik

ik breek de berg tot rots
storm stof door de ravijnen
zorg dat ze verdwijnen
in een laagland zonder dijk

dan heeft de zee het rijk
alleen en mompelen rivieren
in hun delta van geweld
hun krachten zijn geveld

ik droomde het vannacht
heb op je gewacht, wilde schepper
van een eigen wereld zijn
maar jij mijn God kwam achteraf

Schrijver: wil melker, 19 maart 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 505

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)