Netgedichten

netgedicht (nr. 6.854):

tastbaar nog in bijna raken

ik doe mijn ogen dicht
na de klap in mijn gezicht
voor jouw dood zijn geen woorden

ik had de lente thuis gebracht
met kleur en geur op je gewacht
het komend weekend in mijn lach

nu sprokkel ik naar kracht
zoek verbijsterd naar een
voorjaar dat niet mag

na een lange winter dromen
leek eindelijk de zomer aan te komen
voortijdig breekt die af

ik raap herinnering uit
tijden dat alles beter ging
en voel dat je er bent

zo tastbaar nog in bijna raken
ik weet dat jij in jouw verlaten met
ons toch toekomst zal gaan maken