inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.860):

Stilleven

Langzaam komt het schilderij in beweging
de in strepen getrokken wolken lossen op
en een oude beuk schudt zijn dichte top
bevrijdend los. Geen dwang, geen plichtpleging

ontsnapt aan de knevelende hand
van de oude meester uit het lage land

Behoedzaam strekt het paard de broze benen
het linnen spant in de krakende lijst
en het wegbarstend vernis laat ongepolijst
het tafereel de glans van het echte leven lenen

het ros verdwijnt in galop naar het achterland
grint en hoefijzers spatten tegen mijn ledikant

Ik stap uit mijn slaap, bed en vergeten droom
aan de wand hijgt een hengst onder de beukenboom.

Schrijver: kees keizer, 5 april 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.119

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)